احتمالاً‌ تا به حال این موضوع به گوش‌تان خورده که اتومبیل‌های مجهز به سوپرشارژر، معمولاً‌ مصرف سوخت اعلام شده توسط کمپانی‌های سازنده را ندارند و از این نظر نسبت به مدل‌های با پیشرانه تنفس طبیعی، فاصله زیادی دارند. دلیل این امر را می‌توان در یک تعریف ساده بیان کرد؛ اینکه موتورهای کم‌حجم با توربوشارژر که عملکرد صرفه‌جویانه‌ای در سیکل‌های آزمون‌های سازمان حفاظت محیط زیست امریکا دارند، در شرایط دنیای واقعی و در ترافیک‌ها نیاز به آماده‌سازی کمپرسور و آزاد کردن انژکتورها دارند.



امّا این یک تئوری است که می‌بایست به بوته آزمایش قرار داده شود.
برای بررسی تمام و کمال ماجرا، دو سری داده از ۷۳۰ نمونه رانندگی با وسایل نقلیه بنزینی توربو و با تنفس طبیعی به کار گرفته شده است. اولین سری داده‌ها مربوط به ۳۴۰ وسیله نقلیه از تست مصرف سوخت جاده‌ای مجله Car and Driver بوده که شامل یک مسیر بین‌ایالتی ۲۰۰ مایلی (۳۲۱ کیلومتری) با سرعت متوسط ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت بوده است. بررسی داده‌های مصرف سوخت در دنیای واقعی برای هر خودرو نشان می‌دهد که آنچه EPA برای مصرف جاده‌ای خودروها ارائه می‌کند، نمی‌تواند چندان حقیقت داشته باشد؛ حداقل این موضوع در هنگام حرکت در جاده، درست نیست. داده‌ها حاکی از آن است که به طور متوسط، ۱۹۳ مدل وسیله نقلیه با پیشرانه توربو، به اندازه ۳.۱ درصد از مصرف سوخت اعلام شده پیش بوده‌اند. امّا پیشرانه‌های تنفس طبیعی عملکرد بدتری در این زمینه داشته‌اند. نیمی از خودروهای تنفس طبیعی مصرف سوخت بهتری را نسبت به آمار اعلام شده از طرف EPA داشته‌اند و این در حالی است که نیمی دیگر، عملکرد سطح پایین‌تری را به نمایش گذاشته‌اند. ۶۵ درصد از مدل‌های توربو عملکرد بهتری نسبت به مصرف سوخت اعلام‌شده EPA نشان داده‌اند.



مطمئناً عاملی چون سرعت یکنواخت و شرایط کم‌بار در رانندگی بزرگراه، نقش مهمی در عملکرد بهتر پیشرانه‌های جدید و کم‌حجم‌تر ایفا می‌کند؛ چرا که در این حالت، تأثیر توربوشارژر در کاهش مصرف سوخت، چشمگیر است. برای مطالعه بیشتر بر روی عملکرد پیشرانه‌های توربو در هنگام رانندگی دینامیک، از داده‌های «اِمیژن آنالیتیکز» نیز استفاده شده که یک گروه مستقل مطالعاتی و منتشر کننده شاخص مصرف سوخت و آلودگی دنیای واقعی EQUA در وب‌سایت USA.EQUAIndex.com است. این گروه از یک سیستم اندازه‌گیری آلودگی پورتابل برای نمونه‌گیری مصرف سوخت و اگزوز در وسیله نقلیه استفاده می‌کند. در تستی که در کالیفرنیای جنوبی به طول ۸۸ مایل یا ۱۴۱ کیلومتر انجام می‌شود، هم خیابان‌های شهری و بزرگراه‌ها را در بر می‌گیرد. اِمیژن آنالیتیکز آمار EPA را به عنوان یک استاندارد در تحقیقات خود درنظر می‌گیرد.



بررسی ۳۹۰ نمونه تست از این گروه نیز مشابه نتایج تست بزرگراهی Car and Driver است. البته در تست‌های اِمیژن آنالیتیکز، خودروهای با پیشرانه مجهز به توربوشارژر، تنها اندکی نسبت به آمار اعلام شده، بهتر بوده‌اند (به طور متوسط ۰.۶ درصد). همچنین مدل‌های غیر توربو نیز ۲.۳ درصد با آمار EPA فاصله داشته‌اند. توقف‌‌ و حرکت‌های متعدد در هنگام رانندگی در ترافیک باعث شده کیفیت عملکرد پیشرانه‌های توربو کاهش یابد، امّا این شرایط تأثیر خود را بر پیشرانه‌های تنفس طبیعی نیز داشته است.


نتیجه اینکه وسایل نقلیه‌ای که توربوشارژر دارند، می‌توانند مصرف سوختی معادل آنچه برایشان اعلام شده، داشته باشند، امّا در شرایط دنیای واقعی و در خیابان‌های شهری، با همان مشکلات پیشرانه‌های تنفس طبیعی دست و پنجه نرم می‌کنند.